[Papatyam]

Öfkenin, şiddetin, savaşın, kinin egemen olduğu simsiyah bir dünyada yaşamadığımızın bir kanıtı sevgi. Elbetteki sevgi bilincin, emeğin ürünü. Diğer bütün duygular gibi bulaşıcı. Diğer bütün duygular gibi paylaşıldıkça büyüyen. Yılın bir gününün bile sevgiyle anılıyor olması insanlık için büyük kazanç diye düşünüyorum. Rengi, dili, dini, ırkı ne olursa olsun dünyanın dört bir yanında bütün insanların sevgiye en azından bir günlerini ayırmaları dileğiyle. [size=18px]SEVGİ(LİLER) GÜNÜNÜZ[/size], dünyaya yayılan bir sıcaklığın başlangıcı olsun. Sevginiz yüreğinizden taşıp yeryüzünün egemen rengi olsun.

***

Seviyorum seni ekmeği tuza banıp yer gibi
Geceleyin ateşler içinde uyanarak
Ağzımı dayayıp musluğa su içer gibi,
Ağır posta paketini, neyin nesi belirsiz,
Telâşlı, sevinçli, kuşkulu açar gibi,
Seviyorum seni denizi uçakla ilk defa geçer gibi.
İstanbul'da yumuşacık kararırken ortalık
İçimde kımıldanan bir şeyler gibi,
Seviyorum seni "yaşıyoruz çok şükür!" der gibi.

***

Her günüm mis gibi dünya kokan bir kavun dilimi
Senin sayende.
Bütün yemişler elime güneştenmişim gibi uzanıyor
Senin sayende.
Senin sayende yalnız umutlardan alıyorum balımı.
Yüreğimin çalışı senin sayende.
En yalnız akşamlarım bile duvarında gülen bir Anadolu kilimi
Senin sayende.
Şehrime ulaşmadan bitirirken yolumu
Bir gül bahçesinde dinlendim senin sayende
Senin sayende, içeri sokmuyorum
En yumuşak urbalarını giyip
Büyük rahatlığa çağıran türküleriyle kapımı çalan ölümü.

Nazım Hikmet