Kadin ( İsmine Yasak Komulmuş Kadin)
Artık konuşamıyoruz
Gözgöze gelsekte bizbize hüznü paylaşamıyor
Gülücüklerle birbirimizi kendimizden saklıyoruz
Ve artık anlayamıyor yada
Sevgiyi eskisi kadar tadamıyoruz....
Kerhen sohbetler ediyor
Ne olduğu bilinmeyen sevinçlerle bizi kandırıyoruz
İçtenlikle ve aşkla
Gözlerimiz buluştuğunda umutla sarılamıyoruz
Sevemiyoruz belkide eskisi kadar içten ve aşkla
Belkide tanıyamıyorum ben seni sen beni
Belkide zaman beni ve seni
Bu sevgiyi tüketti, eskitti
Sanırım anlayamıyoruz bizbizi
O olgun kadın yoruldu
Bu genç beden beklemekten tükendi
Takke belkide düştü aşk yada yaşam bizi afaroz etti
Artık dürüst değiliz
O ipsiz sapsız sohbetlerde sırf sevgi adına belkide
Belkide gamzelerine gülümsemek
Ve seni bir temmuz akşamı tüm içtenliğimle ve sadakatimle geri istemek; Çok geride
Şimdi Ne o bir nisan sabahı tanıdığım
Sırf gülüşüne aşık olduğum kadın var
Ne de o ilk bakışta aşık olmayı beceren körpe kalbim
Gönlüme bir sevgi gönderdin ne sen nede ben değerini bildim
Tükendi kahve gözlerinde ki tebessüm ben farkedemedim
Ve seni eskimiş hayallerimle birlikteliğe mahkum ettim
Her gecenin sarhoşluğunda ve kahroluşlarında aslında sen vardın
Lakin ne aklıma bunu nede kahve gözlerine aldanışı güsel kız anlatamadım
Şimdi anıların şehrinde
Bir sen birde ben varım
İSMİNE YASAK KONMUŞ BİR KADIN TANIDIM ve
Aşklara yasaklı... bir kalp taşıdım
Ve ben bu gecede tüm şişelerde seni tükettim lakin sensiz yaşayamadım! Seni anlayamadım kadın!
