[Papatyam]

Sevgiliysek Eğer...!

Uzağımdaysan, uzaklıkları yakın etmelisin ayrılığa inat! Üstüne üstüne yürümelisin zamanın. Gözlerin gecem olmalı, saçların rüzgar ; hesabını yapmamalıyız mesafelerle ayların... Kilometlerel kapı onu olmalı, kış ortasında kapıma getirmelisin gülüşünle baharı... Aylar saatteki yelkovan, seninle yakalamalıyım uzayan sabahları... Yakınımdaysan, en yakını aramalısın! Yüreğimin kuytularında iç savaşlar çıkarmalısın. Ben bıkmalıyım mutluluklardan. İnadına tebessüm olmalısın. Sen düşüncelerimin bordasında vazgeçilmezim olmalısın... Sen... Sevgilimsen eğer yanımda olmalısın benimle olmalısın içimde olmalısın... Ben seni sende yaşamalıyım sevgili, sevgiliysek eğer... "Gel" dediğimde gelmelisin kutuplarda da olsan... "Gel" dediğimde "hayır" demesini bilmelisin küsmeme aldırmadan... Yine de kızmamalıyım sana. Çok şeyler istiyorsam senden yine de bilmelisin sunacaklarını. Belki bazen bir tebessüm, belki ufak bir not, belki elinden gelenin en fazlası... Seni verdiklerinle değil, onlarsız da sevmeliyim...! Ve... Yüreğimi yormamalısın dinlenmek istiyorsam... Ben seni sende yaşamalıyım sevgili... Bilmeliyim içini, yüreğini... Ne duyuyorsan, ne yaşıyorsan olduğu gibi... Seviçlerini sevincim bilmeliyim. Hüzünlerine ortak olmalıyım. Korkularından yanında olmalıyım, korkuları birlikte yenmeliyiz... Herşeyinle benim olmalısın... Harikalıklarınla olduğu kadar günahlarınla, yanlışlarınla... Her olumsuzluğa birlikte kanat germeliyiz, sen, ben istemeden de yanımda olmalısın...! Ufak şeylerden büyük mutluluklar çıkarmalıyız. Yürekten olmalısın...! Aylık yaşamına girmelisin olur olmadık. Hatta haftalık, günlük... Beni yine de sensiz bırakmalısın yanımda olduğun ölçüde. Özlemeliyim seni tüm yoğunluğunla... Saatlerin, günlerin hesabını yapmalıyım. Yokluğun kangren gibi kemirmeli içimi... Ama... O ölçüyü sen bilmelisin... Özlemim tavındayken varlığınla ödüllendirmelisin, hani derler ya ; "kendini özlet ama unutturma", özlemler sevdayı güçlendirir bilirim... Ben seni sende yaşamalıyım sevgili... Günlük hayatında nasılsan öyle olmalısın benimleyken... Birbirimizi olduğumuz gibi kabullenmeliyiz... Macun tüpünü ortadan sıkıyorsan yada ne bileyim... Tüm giysilerini ortalığa dağıtıyorsan bunları da bilmeliyim... Bir virüs gibi girmelisin içime. Ne senle olmalıyım nede sensiz... Gazetelerde senin burcunu okumalıyım benimkinden önce bir görevmiş gibi... Sonra yorumlar yapmalıyım falların üzerine... Bakla fallarında herşeyi sana yormalıyım... Ve... Ben de senin vazgeçilmezin olmalıyım. Beni olduum gibi kabul etmelisin. Ben buyum, böyleyim... Ben böyle sevmelisin... Hırçınsam, kıpır kıpırsam (ki yüreğim kıpırtılarla dolu) bir o kadar da durgunum belki. Sen beni çözmelisin... Beynimin labirentinde çıkış yolunu bilmelisin... Beni herşeyimle bütünlemelisin... Ben seni sende yaşamalıyım sevgili... Cesur olmalısın! Yürekten olmalısın! Gözlerimdeki toroslara tek nefeste çıkmalısın! Gözlerimdeki okyanusa düşünmeden dalmalısın! Sen hayatımda tek yörüngem olmalısın! Sensiz olmamalı sevgili...! Hiçbir fedakarlık istemiyorum senden... Olduğun gibi olmalısın. Nasılsan öyle! Doğal, sıradan... Farklı olmaya çalışmamalısın... Ve... Bütün bunları kendin olmakla yapmalısın. Sen olmakla... Nasılsan öyle sevmeliyim seni. Öyle sevdirmelisin kendini. Ben seni sende yaşamak istiyorum sevgili... Sunduklarınla, sunmaya çalıştıklarınla, olmaya çalıştığın farklılıklarla değil. Duygularınla doğal, yüreğinle doğal, yaşamınla doğal yanlarınla... Zaten olduğun gibi kabulumsen, herşey peşi sıra gelir. Kendin olmakla başarırsın herşeyi... Ve... Senin kabulunsem olduğum gibi, tüm savaşlara hazırım yaşam boyunca... Haydi! Uzat elini hayat kısa sevgili... Vakit kaybetmeyelim... Belki bir daha fırsatımız olmaz... Haydi yola çıkalım!

[size=18px]BEN SENİ SENDE YAŞAMALIYIM SEVGİLİ VE SENDE BENİ BENDE YAŞAMALISIN... SEVGİLİYSEK EĞER...![/size]