[Papatyam]

İçimdeki Çocuk...

[size=18px]İçimdeki Çocuk[/size]

Hiç beklediğin, ama çok beklediğin olmasını çok istediğin bir şey olmadımı hayatında mutlaka olmuştur değil mi? Bu bir telefon, bir mektup, bir mail veya bir piyangoda olabilir. Ya sevgi aradın mı hiç, aynı şimdi bana olduğu gibi, bugün sokakta sararan yaprakları süpüren görevlinin, küreğine bakıp ta, belki buradadır dediğin oldu mu? Bazen öyle oluyor ki, insan ne düşüneceğine, içinde taşan ama sahibini bulamayan sevgi pınarını kime sunacağına karar veremiyor bir türlü. İşte seni düşünmek bile imkansız olduğu anlarda, bu oluyor ve ben yine seni düşünüyorum o an… Sanki yaşamın tüm zorluklarını cılız omzumda hissedi veriyorum, eğer ki içime sığmayan yüreğimin atışı olmasa bir köşeye yığılı verecekmişim... Ama sana yazdığım anlarda, senin için slayt hazırladığım anlarda sevgiden başka, senden başka bir şeyi düşünmüyorum, seni düşünmenin bile imkansız olduğu bir halde… Bazen de sevgiyi aşkı, seni düşünmeyi ertelemeyi kafama koyuyorum, başımı sola doğru omzuma eğip, sonra elimi yüreğimin üzerine koyup öylece bekliyorum saatlerce, sanki karşımda duran monitör dile gelecek, hey hemşerim uyan sevgi geldi diyecek... Olmayınca belki bir faydası olur diye. Konuşmuyorum.. Susuyorum...

Yıllarca aileme, işime, arkadaşıma, sevdiklerime beni kaybetme korkusunu yaşatmamak için adeta ezilip, kırılıyorum ve buna da yaşamak diyorum... Aslında kaybolmalıyım, belki sanal alemin karanlık sokaklarında, belki de, Adana'nın parke taşlı eski sokaklarında, orası neresi diye sorma biliyorum ama bilmiyorum, kah Hacıbayram'da, kah Tepebağ'da, kah Erkek lisesinin arka sokaklarında buluveriyorum hayallerimi… Mutlaka kaybolmalıyım… Sen günbatımı güzeli, kaybolsam bişey değişirmi bu dünyada, sevgi adamının yokluğu hissedilir mi, kuşlar şarkı söylemeyecek mi sanki yada çiçekler açmayacak mı zamansız... Hepside olacak değil mi? İşte o nedenle belki de sevgi artık uğramıyor yanıma, son geldiği gün yazmıştım sana, sanki bir kaç asır geçmiş gibi... Bakınıyorum sağıma soluma bulamıyorum burada, sen gördün mü yakın zamanlarda, sana hiç uğradı mı sevgi… Eğer uğrarsa söyle ona, çocuk, içimdeki çocuk umudunu yitirmiş, [size=18px]İÇİMDEKİ ÇOCUK[/size]ta artık büyümek istiyormuş…[size=12px][/size]