Papatyam Forum - Tekil Mesaj gösterimi

**Papatyam** · 20 November 2007, 17:52

KaÇ YiTiK CaNıNıZ VaR

[size=18px]KaÇ YiTiK CaNıNıZ VaR

Hiç düşündünüz mü ne çabuk değişiyor canlarımız?
Herhangi biri canınız oluyor bir anda...
"CANIM" diyorsunuz birine; yalansız, sıcak ve içten...
Oysa o sizi canı saymıyor ve çekip gidiyor birgün ansızın....
Herşey güzel giderken, bir bakıyorsunuz hepsi yalanmış...
Sizi yarı yolda bırakmış, çekip gitmiş "canım" dediğiniz...
Sevginizi, ona verdiğiniz değeri hiçe sayıp gitmiş...
Ama yalnız gitmemiş, sizden önemli bir parça da almış yanına...
Ondan olan diğer yarınızı, canınızı...
Her yeni ilişkide bir can daha kazanıyoruz, oysa bitenler de bir can alıyor canınızdan...
Size kalansa her bitişin ardından; bir başlangıç değil asla!
Acı, hüzün ve onların çocuğu olan gözyaşı...
Sonusuz bir karanlık, boşluğunda kaybolduğunuz...
Ve tabi size kalan diğer yarınız...
Bir diğer yarısı hiç acımadan kesilip çalınmış sizden.
Ve o kesök hiç iyileşmeyecek aslında...
Ama siz, kendinizi kandırmayı yeğliyorsunuz herşeyi itiraf etmektense kendinize...
Çünkü böylesi çok daha kolay...
Gerçeklerden kaçıyorsunuz herşeyin tekrar eskisi gibi olacağını söyleyip
avutuyorsunuz ruhunuzu...
Sizde farkındasınız oysa, bir daha geri gelmeyeceğinin giden canlarınızın...
Ama bu gerçek ürkütüyor sizi karanlıkta kaybolan sessiz bir çığlık gibi...
Kayboluyorsunuz sizde; yitik canlarınızı düşündükçe...
Biliyorum diyeceksiniz ki, bu ne karamsarlık...
Ama hayat bu kadar karamsarken,
Aydınlık : yüzünü gösterip, yerini hemen karanlığa bırakırken, canlarımız yiterken,
Ben nasıl umut dolu şiir yazabilirimki?
Belki çok klişe bir söz olcak ama; hayatın gerçekleri bunlar...
Sizde elinizde olmadan, hiç farkına bile varmadan
Yeni canlar edinecek, ve canınızdan olacaksınız.
Yine ve yine yarım kalacak, yine eksileceksiniz.
Kendinizi eksilten siz olacaksınız.
Çünkü buna izin veren sizsiniz...
"HOŞGELDİN" diyen siz...
Hiçliğe sürüklenişinizi izleyeceksiniz bir köşeden soluğunuzu tutup sessizce...
Birine "canım" demeden önce iyi dusunun...
O, canınız olmayı hakediyormu gerçekten?
Ve siz, bir kesiğe, bir parçanızın daha kopup gitmesine, bir candan daha olmaya hazır mısınız?
Hadi, durmayın, gidin yeni bir can bulun kendinize, yeniden yarim kalın...
Söylesenize, ne çabuk değişiyor CAN'larınız?
Sahi, sizin kaç YİTİK CAN'iniz var?

Netten Alıntıdır[/size]

20 November 2007, 17:52	Mesaj No:1
Papatyam Papatyam Site Yöneticisi Papatyam Medineweb Emekdarı Durumu: Papatyam No : 1546 Üyelik T.: 11 March 2005 Arkadaşları:0 Cinsiyet: Memleket:İstanbul Mesaj: 1.864 Konular: Beğenildi: Beğendi: Takdirleri:10 Takdir Et: Konu Bu Üyemize Aittir!	KaÇ YiTiK CaNıNıZ VaR KaÇ YiTiK CaNıNıZ VaR [size=18px]KaÇ YiTiK CaNıNıZ VaR Hiç düşündünüz mü ne çabuk değişiyor canlarımız? Herhangi biri canınız oluyor bir anda... "CANIM" diyorsunuz birine; yalansız, sıcak ve içten... Oysa o sizi canı saymıyor ve çekip gidiyor birgün ansızın.... Herşey güzel giderken, bir bakıyorsunuz hepsi yalanmış... Sizi yarı yolda bırakmış, çekip gitmiş "canım" dediğiniz... Sevginizi, ona verdiğiniz değeri hiçe sayıp gitmiş... Ama yalnız gitmemiş, sizden önemli bir parça da almış yanına... Ondan olan diğer yarınızı, canınızı... Her yeni ilişkide bir can daha kazanıyoruz, oysa bitenler de bir can alıyor canınızdan... Size kalansa her bitişin ardından; bir başlangıç değil asla! Acı, hüzün ve onların çocuğu olan gözyaşı... Sonusuz bir karanlık, boşluğunda kaybolduğunuz... Ve tabi size kalan diğer yarınız... Bir diğer yarısı hiç acımadan kesilip çalınmış sizden. Ve o kesök hiç iyileşmeyecek aslında... Ama siz, kendinizi kandırmayı yeğliyorsunuz herşeyi itiraf etmektense kendinize... Çünkü böylesi çok daha kolay... Gerçeklerden kaçıyorsunuz herşeyin tekrar eskisi gibi olacağını söyleyip avutuyorsunuz ruhunuzu... Sizde farkındasınız oysa, bir daha geri gelmeyeceğinin giden canlarınızın... Ama bu gerçek ürkütüyor sizi karanlıkta kaybolan sessiz bir çığlık gibi... Kayboluyorsunuz sizde; yitik canlarınızı düşündükçe... Biliyorum diyeceksiniz ki, bu ne karamsarlık... Ama hayat bu kadar karamsarken, Aydınlık : yüzünü gösterip, yerini hemen karanlığa bırakırken, canlarımız yiterken, Ben nasıl umut dolu şiir yazabilirimki? Belki çok klişe bir söz olcak ama; hayatın gerçekleri bunlar... Sizde elinizde olmadan, hiç farkına bile varmadan Yeni canlar edinecek, ve canınızdan olacaksınız. Yine ve yine yarım kalacak, yine eksileceksiniz. Kendinizi eksilten siz olacaksınız. Çünkü buna izin veren sizsiniz... "HOŞGELDİN" diyen siz... Hiçliğe sürüklenişinizi izleyeceksiniz bir köşeden soluğunuzu tutup sessizce... Birine "canım" demeden önce iyi dusunun... O, canınız olmayı hakediyormu gerçekten? Ve siz, bir kesiğe, bir parçanızın daha kopup gitmesine, bir candan daha olmaya hazır mısınız? Hadi, durmayın, gidin yeni bir can bulun kendinize, yeniden yarim kalın... Söylesenize, ne çabuk değişiyor CAN'larınız? Sahi, sizin kaç YİTİK CAN'iniz var? Netten Alıntıdır[/size] __________________ "Bilgi Paylaştıkça Çoğalır"