Benim çaresiz yüreğim...

[beliz]

Benim çaresiz yüreğim...

[size=12px]Benim çaresiz yüreğim...

Sana sesleniyorum bu gece

Canıma sesleniyorum

Canana değil bu söylediklerim..



Biliyorum yüreğim ,

Benim için atmadığını biliyorum..

Sana diyorum yüreğim

Sana diyorum:



Ölümüne seviyorsan eğer;

Asla karşılık bekleme

Sade ve sadece sev .



Eğer karşılık bekleyip alamazsan verdiğini ;

perişan olur erir tükenirsin günden güne.

O yüzden karşılık bekleme;

Amaçsızca sev sevdiğini ..



Birgün olur da hiç beklemeden alırsan karşılığını

İşte o gün senin günündür

O gün onsuzluktan değil mutluluktan ağladığım gündür

O GÜN...



Benim çaresiz yüreğim

O gün hiç gelmese bile

Sakın ola bekleme

Beni 1 kez olsun dinle

Sakın ola

KARŞILIK BEKLEME



BEKLEME!..[/size]

[Papatyam]

[size=18px]Ölümüne seviyorsan eğer ; Asla karşılık bekleme, sade ve sadece sev

belizcim canımsın kısss sen benim çok güzel bir şiir gönlüne sağlık...[/size]

[beliz]

[size=18px]İçimde fırtınalar kopuyor.
Sığmıyor ne gökyüzüne
Ne yer yüzüne
Ne denizin serin mavi derinliklerine..
Demir bir mengeneye sıkıştı yüreğim
Çaresiz çırpınıyorum..
Nafile küçücük yüreğim
İçimde fırtınalar kopuyor kendimden büyük
Özgür olsam gitsem istediğim yere
Ne yerde ne gökteyim
Özgür olsam uzansam sevgi diyarının
Amber kokan bahçesine..
Fırtınalar Nisan yağmuruna dönüşse
Mengeneler.. Mis çiçekleri..
Çaresiz çırpınıyorum
Nafile küçücük yüreğim...[/size]

[ihsan034]

Öğrendim

Yine başındayım piyanomun,

İnce parmaklarımın baskısı ile inip çıkıyor tuşları,

Yaşam çizgim şimdi denizler altında,

Bütün isteksizlikler etrafımda,

ve baskısı üzerimde kaslarımdaki elektriğin,

Vücudumdaki tüm organlar öfkeli,

senden uzak olmanın,

yarattığım geçici mutlulukların tükendiğinin farkındalar,

Beklemek sabrımın bu kadar güçlü,

ve sensizlik testinin bu kadar engebeli,

ve bilmediğim sonumuzun nası olacağı soruları aklımın en sağlam yerinde,

Görünmeyen yaralar çok acı çektirirler....

Görünenlerle kıyaslarsan seni anlamazların

görünmeyenlerin bir atomunu bile anlayamayacaklarını anlamışsındır.

Bu sadece sana aslında herkesin kendine özel

ve sadece belli bir zaman değil daima hissedebileceği....

bir o kadar ahmak ve anlamsız gibi sanki olmasa olmazmıydı

dedirten bir klasiktir ve herkesin yaşamında başrolü alır,

Zaferler kazanırcasına...

İstesende geri alamazsın yıkılan kaleleri

alsan dahi onarıp eski haline getirmek ne zor bir iş bir bilsen.

Yıkılan kalelerden kalan enkaz yıllarla birlikte gider,yeni kaleler yapılır...

Gözlenecek bir yol yok ne yazık,

gidip dönmeyenlerin adı çoktan bir yerler yazılmıştı...

Arada bir uğrayan mutluluk kırıntıları artık kokusunu bile vermiyordu.

Neydi onu bu kadar cimri yapan.

Çok sevmek yo hayır bu çok basit olurdu,

onu ;her zaman her an her haliyle

her hatasıyla her günahıyla

her sevabıyla çirkinliğiyle güzelliğiyle kötü kokusuyla...

en saf duygularıyla sadece duygularıyla her atomuna kadar,

her şeyi ile sevmek......en zoru bu olsa gerek.....

bulduğumuzda hiçmi azmadık hiç mi sapmadık,

en arzuladığımız şeyi elde ettiğimizde hiç mi şımarmadık...

elbette yaptık ama öğrendik...... sevmeyi öğrendik....

hayatı gibi sevmeyi öğrendik.....

herşeyiyle sevmeyi bir bütün olarak çünkü,

ama,fakat sız sevmeyi öğrendik......

Döner diye beklediğimiz.... böyle sevmeye çalıştığımız....

Bir gün dönmen umuduyla....Allah yardımcımız olsun..


Ramazan YILMAZ

[beliz]